Atilla Yeşilada – 30.08.2017
Bugün 30 Ağustos Zafer Bayramı’nı kutlarken, milyonlar bir kez daha 20. Yüzyılın eşsiz siyasi dahisi ve bu vatanın kurtarıcısı Mustafa Kemal Atatürk’ü anıyor, onun özlemi ile yanıyor. Binlerce hanede İzmir Marşı çınlıyor, gençlerin kollarında M. K. Atatürk dövmeleri, arabaların camlarında M. K. Atatürk çıkartmaları, Sosyal Medya’da onun kalpaklı fotosunu avatar edinen yüzbinler. Ölü ideolojiler çöplüğüne dönen 20. Yüzyılda serpilip yeşeren ve bütün dinamizmi ile kendini 21. Yüzyıla taşıyan nadir bir düşünce ve eylem ekolüdür Kemalizm, veya Atatürkçülük. Üstelik en parlak dönemini de onu tarihten silmek için en akla gelmeyecek yöntemleri deneyen, heykellerine dahi huzur vermeyen AKP iktidarı döneminde yaşıyor. Kemalizm yalnız anavatanında değil, Endonezya’dan Mısır’a kadar çok geniş bir eski müstemleke coğrafyasında modernleşme çabalarına ışık tutuyor hala.
Müslüman toplumlar adına çok acı verici, ama bu muhteşem modernleşme ve kalkınma felsefesinin karşısına çıka çıka siyasal İslam diye bir “çıkmaz sokak” alternatif olarak kondu. AKP içinde bazı bahtsızlar TC için “reklam arası” ve “kısa bir parantez” diyecek kadar miyop olabildiler. Ama 2017’nin sonlarına yaklaşırken, parantezin Kemalizm değil siyasal İslam olduğu o kadar açık ki, görmemek için körden öte komada olmak lazım.