Yeni bir küresel düzenin hayli ağır bir küresel ekonomi-politik belirsizlik ve atmosfer içinde kurulma sancılarına şahit olduğumuz bir dönemde, hepimiz ‘2050 Türkiyesi’ne; 2050’de dünya ekonomisinde ilk 10 arasında yer almaya odaklanmış, 2050’de GSYH’sını 5 trilyon doların, ihracatını 750 milyar doların üzerine taşımış bir ekonomi olmaya odaklanmış durumdayız. İfade etmiş olduğum bu hedefler, bölgemizdeki birinci ve ikinci kuşak ülkelerin küresel sistemde hamiliğini üstlenmek, Avrasya’da topyekun bir kalkınmaya liderlik etmek, küresel tedarik zincirinde ‘güvenilir liman ülke’ olarak küresel üretim ve lojistik merkezi haline gelmek anlamlarını da taşımakta. Cumhurbaşkanımız Erdoğan’ın güçlü, kararlı ve vizyoner liderliğinde, kıtaları birbirine bağlayan mega projelerle, ulaştırmada, enerjide, tedarik zincirinde ‘merkez üs’ konumumuzu her geçen gün perçinliyor iske, önde gelen ekonomilerin ilgisine aralıksız mahzar olmak şaşırtıcı olmasa gerek.
Mevcut uluslararası sisteme güven adeta çökerken, uluslararası sistemin ataleti, adaletsizliği, eşitsizliği, hukuksuzluğu, çifte standardı derinleşir; dünyanın önde gelen ülkeleri uluslararası değerlerin bir bir erozyonuna adeta seyirci kalırken, dünya siyaseti ve dünya ekonomisinde belirsizliğin ve karmaşanın, hatta kimi boyutları ile ‘kaos’ benzeri bir ortamın yayılışına seyirci olmamız çok mu şaşırtıcı? İşte, tam da bu noktada, Türk reel sektörünün küresel rekabetteki konumu için ne yapıyoruz; reel sektörümüz ve ihracatçılarımız için enerji maliyetleri, hammadde ve ara mamul maliyetleri, yeşil dönüşüm ve dijital dönüşüm maliyetleri ve tüm bu alanlardaki hamleler için elzem olan finansman maliyetleri için ne yapıyoruz, ne yapmalıyız, sabah akşam en fazla zihin yormamız gereken bir dönemin içerisinden geçiyoruz. Reel sektörümüzün, ticaret savaşlarının hız kazandığı bir dönemde, küresel rekabetteki kabiliyetlerini güçlendirmek için hepimizden gelecek önerilere ve çözümlere ihtiyacı var.
Yazının devamı için TIKLAYINIZ!