Kendimi bildim bileli otoriteden, hiyerarşiden, disiplinden ve genel kabul gören düşüncelerden nefret ederim. Aslında çok uysal ve itaatkar bir tabiata sahibim. Bu tezat niye, sık sık danıştığım psikiatrist camiası cevap bulamıyor. Aynı sıklıkta temaşa ettiğim din alimleri ise çok net: “Kafanın arkasına kazınmış 666 damgasına bak, Öküz. Seni Şeytan doğurmuş”. Darbe ve askeri rejimlerin her türlüsüne karşıyım, en kötü sivil hükümetin en iyi askeri cuntaya bin basacağını savunurum. Ama oldum olası TSK’yı başımın tacı ettim, çünkü o insanlar benim canım, malım ve özgürlüğüm için hayatlarını tehlikeye atıyor. Hem de bir kaç kuruş para, bir lojman uğruna değil, Mustafa Kemal Atatürk ve Cumhuriyet’in kurucu prensiplerine inandıkları için. Hepsi saygıyı hakediyor. İdlib’te başlayan savaşı, Esad’ı, Rusya ve ABD’yi desteklersiniz, desteklemezsiniz, umurumda değil, ama TSK’dan desteğinizi esirgemeyin.
Hazır İdlib’ten söz açılmışken, bu fasıldan başlayarak bir hafta içinde tüm ekonomist ve stratejistlerin 2020 Türkiye tahminlerinin nasıl balyoz yemiş kerpiç duvar gibi darmadağın olduğunu anlatmak ve naçizane bilgi ve tecrübemle yeni durumu analize etmek isterim.
Savaş, zaferle sonuçlanacak, bundan hiç şüphem yok, ama ekonomik olarak loss-loss. İdlib’ten çekilsek, Esad 2 milyon Suriyeli’yi daha bize yolcu edecek, sosyal destek, sağlık ve eğitim sistemi çökecek. Kazanıp İdlib’in yarısını da “mandamız yapsak”, bu kez de Güvenli Bölge’den başlayıp İdlib’e uzanan “Suriye sahil şeridini” savunmak, asayişini temin etmek ve ekonomisi varil bombalarından haldıraş olan bölgelerde yaşayan zavallıları beslemek Hazine’yi göçertecek. Bu durumdan önce dahi bu sene bütçe açıklarının GSYİH’nin %4.5’na varacağını düşünüyorduk. Hadi, insaflı olalım, %5.5 diyelim. Bunun finasmanını vergiyle yaparsanız, iç talep sıfırlanır. Bankalarda bu kadar DİBS alacak para da yok, o zaman TCMB para basacak herhalde.