Atilla Yeşilada – 20.12.2017
Şu ana kadar yaptığım mesainin neticelerini özetleyeyim size: 2018 dünya genelinde gayet tatlı bir yıl olacak. Türkiye birkaç istisna ülkeden biri. Bunun başlıca nedeni de bir önceki makalemde takdirinize sunduğum gibi siyasetin iyice darboğaza girmiş olması. Bu makale de karamsar olacak, ama aslında Türkiye’nin geleceğinden ümitli olabilirim. Tek yapılması gereken yönetim anlayışının değişip, kamuda insan kalitesinin yükseltilmesi. Bunu için AKP iktidarının değişmesi bile gerekmez, AKP 2003-2008 dönemine dönsün yeter. Eğer “geç bunları” diyorsanız, eh o zaman gelecek için umutlu olmaya da mahal yok.
Hemen kehanetlere geçelim:
Fakirleşme devam edecek: 2018 yılında TÜFE enflasyonu en az %10, kelle başı reel gelir artışı ise %2’yi geçmeyecek. Hükümetin sosyal yardımlara devasa meblağlar harcamasına rağmen, orta ve alt gelir sınıfları iyice perişan olacak. Nedeni de basit. Ekonomi artık düşük becerili işgücü için istihdam üretemiyor. 2017’in teşviklerle hormonlanmış büyümesi bitince, işsiz sayısı hızla artacak.
Bütçe açıkları patlayacak: Ekonomi artık teşviksiz nefes alamıyor. Şimdiden istihdam teşvikleri ziyadesiyle geri geldi. Asgari ücret zammı belli olsun, özel sektör ağlama duvarına dönecek. Üstüne Kredi Garanti Fonu geri ödemelerinin zortladığı, vatandaşın elini cebine götürmekten ürktüğünü de görünce, devlet vergiden vazgeçip, basacak teşviki. Bütün vergi, prim ve cezalara Af gelecek. Boşuna şimdi ödemeyin.